Bergen kimdir

Mutsuz aile ömrü, fakirlikle geçen yıllardan sonra hastalıklı bir aşkın pençesindeyken de dimdik duran, sağ gözünde parıltılı bandajı ile Arabesk Müziğin Kraliçesi olan Bergen’in hayat hikâyesidir.

İtiraf etmeliyim, onu yazmak çok çetindi. Bayana yönelik şiddeti, bayan cinayetlerini her gün kınadığımız günümüzün geçmişi o kadar eski ki… Bir bayan olarak bu döngünün hiç değişmediğini görmek daima çok acı! Öte yandan aşık olduğumuzu zannettiğimiz bu adamların meftunu olmak da…

Bergen’i, sesi elbet bir yana, nasıl bu kadar sevdiğimizi anladım sanırım. Evet, bir yanı her seferinde bir formda içinde eksik kalmış hisleri tamamlayan bu adama karşı koyamasa da, bu hastalıklı bir hal alsa da, bir yanı her koşulda ayağa kalkmayı bilmiş. Her seferinde geri dönmek ömründen çalmış olsa da, yaşama karşı verdiği savaş, ne olursa olsun hiç vazgeçmeyişi, kendini küllerinden doğuruşu da takdire şayan.

Hepimiz kaderimiz ve özgür irademiz arasında ince bir çizgide gide gele sürdürüyoruz ömrü. Birimizin eksiği gayrısında anlaşılmayacak aşamada tamsa, bu bizi daha kusurlu yapar mı, bilemiyorum. Bildiğim bir şey varsa, bayan olmak güçsüz olmak demek değil. Ve hepimizin bu dünyaya geliş sebebi varsa, ahir ömrünü gencecik bir yaşta yitirmiş olsa da, Bergen bunun en ünlü örneği.

Yeterli ki doğdun Bergen…

Çocukluğu

Bergen, 15 Temmuz 1959’da, Mersin’de Sabahat Çakır ve M. S. Sarılmışer çiftinin kızları olarak dünyaya geldiğinde ailesi, ona ‘Belgin’ ismini verdi. Doğum tarihi birtakım kaynaklarda 16 Temmuz 1960 olarak geçse de, yakınları tarafından açılmış resmi onur sitesinde yanlışsız haberin 15 Temmuz 1959 olduğu, kimliğinde ise doğum tarihinin bir yıl büyütülerek 15 Temmuz 1958 yazdığı açıklanmıştı.

Bergen, boşanmış bir ana babanın çocuğu olarak büyüdü. Anası ebe, babası da boyacıydı. Bir araya gelmişler; lakin bu evlilik sürmemişti. 1966’da, boşanmanın akabinde anası Sabahat Hanım, Bergen’i de alarak Ankara’ya yerleşti.

Bergen, ilkokula burada Yenimahalle Yunus Emre İlkokulu’nda başladı. Çok zeki bir çocuktu ve müziğe de yetenekliydi. Mandolin çalıp müzik söylüyordu. Hocalarının teşviki ile konservatuar testlerine girdi. İlkokul biter bitmez testi birincilikle kazanarak Ankara Devlet Konservatuarı Piyano Bölümü’ne girdi. Gelgelelim maddi zayıflıklar mektebi devam ettirmesine köstekti. Bir de yetenekliydi evet; lakin bu işin disiplininden de hoşlanmamıştı. O piyano ve viyolonsel çalmak değil, müzik söylemek istiyordu. Notalar başını karıştırıyordu. 2 yıl devam edebildiği mektebi ahir maddi zayıflıklar sebebiyle bırakmak zorunda kaldı.

PTT’de bir iş bulmuştu; ama memuriyete yaşı tutmuyordu. İşte duruşma kararı ile yaşı bundan sebep büyütüldü. Ve işte burada çalışırken birinci sefer aşık oldu…

Birinci aşk, birinci tokat

Bergen’in gözlerini aşka açtığı birinci isim taksi şoförü Yalçın’dı. Ona çok aşıktı; lakin Yalçın cephesinde durum pek o denli değildi. Çetinle Bergen’e sahip oldu. bergen’in gözlerini öylesine kör etmişti ki, yaşadıklarının büyük şeyler olduğunun ayırdına bile varamıyordu. O, bunların hepsinin aşkının bir modülü olduğunu zannediyordu tahminen ya da buna inanmak istiyordu. Nihayetinde şimdi gencecikti.  Ve Yalçın, ahir önüne ‘Ben oburuyla evleniyorum.’ demek için çıktı.

Bergen, iliklerine kadar sarsıldığını hissediyordu artık. Lakin elinden de bir şey gelmiyordu. Sesine yansıyan arabesk ruhuyla her şeyi olduğu üzere, kaderi diye kabulleniyordu. Artık yıkılmış bir genç bayandı. Gelgelelim bir yandan da vazgeçmeyen, dimdik duran bir kadın! Mutsuz aile ömrü, fakirlikle geçen yıllar derken tahminen de bu adam tutunacak bir daldı; lakin o da çok çabuk kırılmıştı. Her ne kadar canı yansa da, hayata devam etmenin manasını çocuk yaşlarda çözmüştü. O da devam etti.

Kalbinin kuzeyi ise, tekrar müzik söylemeyi gösteriyordu…

Birinci sahnesi

1977’de arkadaşlarıyla eğlenmek için bir pavyona gitmişlerdi. Hayatında her şey başından beri Türk sinemalarından izlerle ilerliyordu. Artık de o anlardan biriydi. Arkadaşlarının ısrarı üzerine sahneye çıkıp müzik söyledi. Sesinden taşan acı, içinden de taşıyordu; Batsın Bu Dünya’yı sahnede tüm benliğiyle söylüyordu. Hissederek. Mekanın sahibi Bergen’deki ışığı acilen fark etmişti ve ona bir teklifte bulundu.

İstediği esasen daima müzik söylemekti. Sahne hayatı işte böylelikle başlamış oldu. Yalnızca sesi değil, hoşluğuyla de dinleyenleri etkilemişti…

Bütün büyük isimlerin bir sahne ismi vardı. Büyük hayalleri olduğuna nazaran, onun da bir sahne ismi olmalıydı. Gazetede Norveç’in Bergen kentinden bahseden bir haber gördüğünde, Bergen’i sahne ismi olarak düşlemiş ve çok sevmişti. İşte Belgin, bu türlü Bergen olmuştu…

Adana’dan sahne teklifi aldı ve hayatının yanının değişeceğinden habersiz yola çıktı…

(Halis Serbes ile nişan)

Büyük aşkı ile birinci müsabaka

Ne olduysa Adana’da oldu ve yeniden burada son bulacaktı her şey…

Yaralarını müzik söyleyerek sarmayı öğrenmiş, Yalçın’dan sonra da kimse girmemişti hayatına. Artık sahneye çıktığında önüne kurulup gözünü ondan bir an bile ayırmadan izleyen ‘Kömür gözlü adam’ yani Halis vardı. Bergen’in ise aslında umuru değildi. Halis, her gece usanmadan kulise çiçek gönderiyor Bergen de çöpe atıyordu. Bir gün başına attı çiçekleri. Halis, önünde neredeyse ağlamaklıydı. Bu adam mı karartacaktı nitekim bu şık bayanın ömrünü? Halis gurur yapmıştı, uzun bir mühlet pavyona uğramadı. Lakin çiçekler muntazaman gelmeye devam ediyordu. Bir gün karta, ‘Beni tanısan seversin.’ Yazmıştı. İşte o gün Bergen, o çiçekleri çöpe atamadı…

Bergen’in bir büyük hayali vardı; otomobil almak istiyordu. Ahir taksitle de olsa hayali gerçek olmuştu. Gelgelelim daha cilt cilt senetleri dururken yanıp kül oldu. Halis işte o anda yine göründü. Evvel arabayı söndürmeye çalıştı, akabinde da ‘Üzülme, ben sana yenisini alırım.’ dedi. Bütün bunların bir kurgu olduğunu, her şeyin esasen Halis’in planı olduğunu öğrendiğinde artık delicesine, öldürücü bir aşkın pençesindeydi. Ve büyük aşk, bu senaryonun üstesinden geldi.

Akabinde bir öteki senaryonun perdesi aralandı…

Evlendiler

Evet, evlendiler. Bergen çok memnundu. Ama çok geçmeden şiddet başladı. Tekraren dayak yedi ve her seferinde aşkı uğruna sustu. Lakin Halis arada meskene gelmiyordu. Bunların bir tertibe girmesinden sonra aslında evliliklerinin de bir senaryo olduğunu öğrendi. Halis aslında evliydi ve üstelik 3 tane de çocuğu vardı. Nikah memuru, evlilik cüzdanları, her şey düzmeceydi.

Kaçıp Ankara’ya dönmüştü. 1979’da, takımında Bülent Ersoy, İbrahim Tatlıses üzere hususî isimlerin olduğu bir gazinoda uvertür olarak sahne alıyordu. O devir anası ile oturduğu konutta yangın çıkmış, her şeyini kaybetmişti. Ona yardıma gelen kişi tekrar Halis oldu. ‘Üzülme!’ diyordu. Bu defa yangını tekrar onun çıkarmış olabileceği aklına gelse de, ‘Ben yapmadım.’ Diyordu. İnandı ya da inanmadı; ancak minnet ve aşk döngüsü tekrar alevlendi.

Evlilikleri yalandı; fakat sevgilerinin gerçek olduğuna ikna olmuştu. Bu hastalıklı bir ilgiydi aslında. Tahminen Bergen de farkındaydı. Lakin ne onla oluyordu ne de onsuz. Üstelik Halis de divane üzere seviyordu. Yıllar sonra hayatını Yavuz Hakan Tok’un kaleme aldığı kitapta da yan verdiği üzere, yeğenine şöyle demişti:

“Bazen kişiler hiddetli sever, ölesiye sever, yaşadıkları berbat vakalar sevgisinden bir şey götürmez.”

Buna öylesine inanıyordu ki, Halis ne yaparsa yapsın, hiddeti ne kadar çoğalırsa çoğalsın, Bergen daima ona dönüyordu.

Halis, boşanacağını söylüyordu ve boşandı da. Artık sahiden evlenebilirlerdi. Fakat bir kuralı vardı Halis’in; Bergen’in sahneye çıkmasını istemiyordu. Aslında sahnede görüp sevdiği bayanın artık müzik söylemesini istemiyordu… Bergen öylesine tutkundu ki, yeniden gözü görmedi. Kabul etti ve bu kere gerçek bir nikahla, 9 Ocak 1982’de evlendiler. Bergen, günlüğüne ‘Evlendim’ diye yazmıştı. Keyifli hissediyordu anlaşılan ki.

Meskeninin bayanı olmuştu. Gelgelelim Halis yeniden eski ömrüne dönmüştü. Peşi sıra hengameler, şiddet… Ahir dayanamadı ve bu kere kaçıp İzmir’e gitti. Tekrar sahnedeydi. Bu artık bir inada dönmüştü. Halis sahneye çıkmasına deliriyor, Bergen de inadına çıkıyordu. Bu Bergen’in kaçtığı Halis’in kovaladığı bir bağlantıya dönmüştü. Hiddet sonunu aştı ve Halis, Bergen’e ‘Üç gün sonra bütün gazeteler senden bahsedecek.’ demişti.

Dediği üzere oldu. Gazeteler Bergen’den bahsediyordu…

Manşetlerde Bergen

Halis, o devrin parası 500 bin lira ile bir kiralık katil tutmuştu. Kiralık katil, 31 Ekim 1982’de, sahne çıkışında Bergen’in hayatını değiştirecek o hamleyi yaptı. Elindeki kezzap dolu kovayı Bergen’e hakikat savurdu. Yüzünde, vücudunda evvel bir sıcaklık, akabinde şiddetli bir yanma hisseden Bergen’in iki gözü de görmüyordu. Halis yeniden oradaydı…

Bergen’in vücudunun neredeyse tamamı yanmıştı. Devrin ünlü bir estetisyeni, yüzünü eski şık haline getirmek için bir seri fiyatsız ameliyat yaptı. Gazetelere ‘Türkiye’nin Tara’sı yine yaratılıyor…’ başlıkları atılmıştı. Sol gözü devirle görme yetisini geri kazanmış; ancak sağ gözü maatteessüf kurtarılamamıştı. Lakin bu talihsiz vukuat, onun hayatında şöhretin başlangıcı mealini taşıyordu…

Hastanede 45 gün geçirdi. Bir hayal görmüştü hasta yatağında; Müslüm Gürses ile ‘Tanrı İstemezse’ müziğini söylüyorlardı. Müziğin en çok,

“Cehennem ateşi ahirette olur

Sen beni dünyada ateşe attın…” kısmını derinden hissediyordu. Bu hayal ve çok daha fazlası gerçek olmak üzereydi…

Artık bütün gazeteler Bergen’in acıklı hikâyesinden bahsediyordu. Kesim bu acıyı kullanma fikrini sevmişti. Halis hapisteydi ve Bergen İstanbul sahnelerinde müziklerini söylüyordu…

Sahneye sağ gözü üzerine taşlı bantlar, bazen güneş gözlüğü takarak, saçları ile kamufle ederek çıkıyordu. Bu imajı ile giderek bir ikon olmuştu. Tüm sosyete sahne aldığı salonu doldurmak için sıradaydı.

Birinci albümü ‘Şikayetim Var’ı sıcağı sıcağına 1982’de yaptı. LP olarak kaydedilen bu plak, 1986’da MC olarak tekrar basıldı. Akabinde 1983’te ‘Kardeşiz Kader’ albümünü tekrar LP olarak kaydetti. 1985 ve 1990’da MC olarak yine basıldı. 1985’te ‘İnsan Severse’yi LP ve MC olarak kaydetti ve albüm 1999’da CD olarak yine basıldı…

Acıların Bayanı Bergen

1986, şöhretinin tepe yaptığı yıl oldu. LP ve MC olarak kaydettiği ‘Acıların Kadını’ albümü o denli çok satmıştı ki, Sezen Aksu’nun ‘Git’ albümünü bile arkasında bıraktı. Sonra birinci ve son film sinemasında oynandı. Elbette onun da ismi ‘Acıların Kadını’ idi ve Bergen’in hayatını anlatıyordu. Hayatını bir de sinemayla pekiştirerek sunmuştu. Artık halk, onu mutlaka ‘Acıların Kadını’ olarak tanımıştı.

Halis ile de değişen bir şey olmadı aralarında. Değişiktir; ancak Bergen’in aşkını bu hadise bile bitiremedi. Bu süreçte yalnızca kısa bir müddet görmemişti onu. Sonra ziyaret etmeye başlamış ve gereksinimlerini da karşılamıştı. Öte yandan şöhreti artık memleketin hudutlarını aşmıştı. Hayalinin bile ötesinde sahneler alıyor, Bülent Ersoylar, İbrahim Tatlısesler ile tıpkı sahneyi paylaşıyordu.

Bergen, Arabesk Müziğin gerçek sesi ve tıpkı devranda yüzüydü artık. Hayallerindeki şöhrete kavuşmuştu. Altın Plak ve Altın Kaset Ödülleri’ni aldı. Gözünün eksikliği ruhunun en büyük yarasıydı. Yaşadığı acılar dinmiyordu; lakin o, ahir gerçek mealde onu kör eden adamla görüşmeyi hiç bırakmadı.

Ve o, bunun ismine daima aşk dedi…

2. defa vefattan döndü

Adana’da sahne aldığı bir geceydi. Sahne çıkışı mekanın fotoğrafçısı tarafından bacağından 6 kere bıçaklandı. Sonraki gün gazeteler yazıyordu:

“Ünlü sanatçı, 2. sefer vefattan döndü.”

Bunu yapan kişi, tabirinde Bergen’i şöhret olmak için bıçakladığını söylemişti…

Bergen ise, artık korkmuyordu ve müzik söylemekten de vazgeçmiyordu. Yaralanmasından birkaç gün sonra hiçbir şey olmamış üzere sahnedeydi. ‘Beni yıldıramazlar!’ diyordu.

1988’de yurtdışı turnelerine de başladı. Halis ise hala hapisteydi ve görüşmeye de devam ediyorlardı. Ve yılın ahir Halis mahpustan çıktı…

Tekrar bir arada

Halis’in mahpustan çıkmasıyla Bergen de sahnelere veda etti ve Mersin’de tuttukları meskende yaşamaya başladılar. Magazine birlikte memnunluk pozları veriyorlardı. Lakin huylu huyundan vazgeçmedi ve çok geçmeden şiddet geri döndü.

Bu sefer boşandılar. Bergen için bu defa büsbütün bitmişti. Gazetelere ‘Artık mutlulukların kadınıyım’ diye röportajlar veriyor sahnede ise tekrar ‘Acıların Kadını’ olarak devleşiyordu. Arabeskin Kraliçesi idi. Albüm kayıtlarına son sürat devam ediyordu kaldığı konumdan. Müzik söyleyerek iyileşmeyi öğreneli çok olmuştu.

O ne kadar iyileşse de, kaderim dediği adam yakasını bırakmıyordu…

Bergen öldü

14 Ağustos 1989’da, Kayseri’deki bir konserinin akabinde konutuna gitmek için taksiye binmişti. Yanında anası de vardı. Şehirlerarası yolda arttan gelen bir otomobil direksiyonu kırarak önlerine geçti. Bu, Halis’ten diğeri değildi. Konuşmak için Tarsus’ta, bir dinlenme tesisinde durdular. Halis, Bergen’i yeniden ikna edeceğinden öylesine emindi ki…

Şiddetli bir tartışmanın içinde buldular kendilerini. Bergen bu sefer dönmemekte kararlıydı. Kararını lafına de yansıtarak ‘Sana dönmeyeceğim!’ dedi. Bu, Bergen’in dudaklarından dökülen son sesti. Halis cebinden çıkardığı bir silahla, Bergen’i sabaha karşı, şehirlerarası bir dinlenme tesisinde, çok sevdiği o adam tarafından, sırtından tam 6 kere ateş edilerek öldürüldü. Bergen’in ağzına dolan kan, ağır ağır boynuna gerçek akıyordu. Tüm mola alanı sessiz çığlıklar atıyor da, kimsenin elinden bir şey gelmiyordu.

Bergen, daha 30’unu bile doldurmamıştı. O gün oracıkta tahminen de başlatmanın bir yolunu hiç bulamadığı hayatına, kaderine ahlar vahlar edile edile veda etti. Üstelik o ahlar, tekrar Bergen’e aitti…

Onu artık hiçbir şey geri getiremezdi elbet. Fakat en azından Halis cezasını çekmeliydi. 15 yıl mahpusu istendi. Fakat iyi hal indirimi ile yalnızca 7 ay mahpus yattı. Cezasının bitimi ise, akrabaları tarafından cezaevi önünde kurban kesilerek kutlandı.

Bergen’in cenazesine ise, müzik camiasından kimse katılmadı. Bir avuç insan Tarsus’ta, onu son yolculuğuna uğurladı. Mezarlığı ise ya rahat verilmezse kaygısıyla demir parmaklıklı yapılmıştı. Anlaşılan ki endişe, öldükten sonra da bitmiyordu…

Hastalıklı bir aşkın peşinden gitse de güçlü geçen bütün anların akabinde dimdik durmayı bilen, ne olursa olsun hayata küsmeyen, kısacık hayatına kocaman bir müzik tutkusu sığdıran bir Bergen geçti bu dünyadan…

Âlâ ki…

[email protected]

Not:

Biyografisini okumak istediğiniz insanları lütfen bizimle paylaşın.

Instagram:

Ensonhaber